Moje dzieciństwo i młodość były trudne, co sprawiło, że przez długi czas nie potrafiłam wyrażać swoich uczuć. Zamiast tego schowałam je głęboko w sobie, jakby one nie istniały. Gdy sytuacja rodzinna się poprawiła i zaczęłam żyć bardziej „normalnie”, okazało się, że wszelkie emocje powróciły ze zdwojoną siłą. Dziś nawet najmniejszy konflikt jest dla mnie ogromnym wyzwaniem i często kończy się łzami. Zmagam się z tym szczególnie w relacji z moim chłopakiem. Zamiast rozmawiać o codziennych problemach twarzą w twarz, wolę pisać mu wiadomości, aby uniknąć bezpośredniego kontaktu i uniknąć pokazania swojej wrażliwości.
Boję się, że mój brak komunikacji go rani. On czuje, że nie jestem szczera, gdy mówię, że wszystko jest w porządku, a potem łzami okazuję, jak naprawdę się czuję.
Chciałabym nauczyć się lepiej wyrażać swoje uczucia i być bardziej otwarta w relacjach, ale to jest dla mnie trudne. Mam nadzieję, że z czasem będę w stanie przełamać te bariery i budować zdrowe relacje oparte na szczerze wyrażanych uczuciach.
Dodaj anonimowe wyznanie
A może pozwól mu zobaczyć te łzy?
Wyjaśnij dlaczego tak reagujesz i i rozmawiaj. Takie podwójne zachowanie tylko będzie pogarszać sytuację.
Brak komunikacji to niestety forma agresji, on może czuć, że ponosi jakaś karę. Nie wie za co, może zacząć się gubić i w końcu może się od Ciebie oddalić. Wiem coś o tym, robiłem nieświadomie tak, jak Ty i w ten sposób kończyły się moje relacje.
Pokaż, że płaczesz, powiedz, nawet tylko tyle, że się boisz, z czasem otworzysz się przed nim, pokazanie swoich słabości naprawdę bardzo zbliża. Najtrudniejszy pierwszy raz, potem będziecie widzieć się inaczej.
Piszesz o czymś zupełnie innym.
Terapia. Ale wiem, to błahe.
Nie przerzucaj schematów z rodziny na związek, brzmi dziwnie, ale terapia Cię tego nauczy.
W wrażliwości nie ma nic złego, jeżeli umiemy się zachować
Powodzenia. Jesteś silna, na pewno z czasem Ci się uda ^^
Czas ci tu nie pomoże, a odpowiednie narzędzia radzenia sobie z emocjami. A te narzędzia pomoże ci wytworzyć tylko wykfalifikowany psycholog, czy psychoterapeuta.
Jeśli chłopak poważnie traktuje Wasz związek (kocha / jest zakochany), to martwi się o Ciebie i nie wie jak Ci pomóc, jak do Ciebie dotrzeć i cierpi z bezradności... Pozwól mu wejść w Twoje życie, otwórz się odrobinę - powiedz mu, że o pewnych sprawach nie potrafisz mówić wprost i poproś o odrobinę wyrozumiałości. Po trochu przekazuj mu informacje, żeby go oswoić z tym, z czym w efekcie będzie musiał się zmierzyć. Albo inaczej - jeśli zaakceptuje to, że musisz komunikację ograniczyć do pisania, to z czasem napiszesz mu wszystko... On będzie pisał Tobie i napiszecie sobie własną wspólną historię. To nie znaczy, że w ten sposób gorzej będziecie wyrażać swoje uczucia. Może nawet lepiej...
Trzymam Kciuki za Wasze szczęście.
Powodzenia!
Mam tak ze swoją dziewczyną. Czasami już nie wiem co robić :/