W wieku 16 lat dowiedziałam się, że moja 30-letnia siostra jest tak naprawdę moją mamą, a moja „mama” jest tak naprawdę moją babcią. Taki kawał życia w kłamstwie, sama już nie wiem kim jestem.
Pewnie zostanę objechana, ale trudno.
Denerwuje mnie, jak ktoś w takich wypadkach mówi: "Nie wiem kim jestem". No kurde, czy to, że dowiedziałaś się prawdy, zmieniło Twój wygląd/ charakter/ narodowość? Sprawiło, że stałaś się kosmitką? Nie sądzę.
Nie twierdzę, że to zwykła wiadomość, która nie wywołuje szoku, ale po co aż tak wyolbrzymiać?
Nie mówię tu tylko o autorce, bo to już kolejny raz, kiedy spotkałam się z takim stwierdzeniem.
popielna
Każdy inaczej reaguje. Moja mama w dorosłości się dowiedziała, że została adoptowana. Była w szoku i z babcią mnóstwo łez wylały. Ja za to nie byłam nawet zdziwiona - najwyżej tym, jak matula mogła tyle lat wierzyć, że całkowitym przypadkiem mamy inną grupę krwi niż reszta bliskiej rodziny ;) Pewnie u niektórych może to doprowadzić do jakiegoś kryzysu tożsamości, zwłaszcza, że "krycie" siostro-matki to w sumie bardziej nietypowa sytuacja od zwykłej zatajonej adopcji.
TakaOna100
Tak to dużo zmienia, przepływ energii jest inny, korzenie które do tej pory były osadzone w alternatywnej rzeczywistości nagle utraciły swoją moc. Nie robi się takich rzeczy, nie kłamie się w takich kwestiach, jej mama to cześć jej i jej tożsamości.
A kim masz być? Ja bardzo wcześnie dowiedziałam się, że jestem adoptowana. Nigdy mnie to nie ruszało, bo to normalne, nic niezwykłego. Ale może dlatego nic na mnie takiego wrażenia nie robi bo bardzo wcześnie zrozumiałam, że ludzie są różni, a świat bywa bardzo skomplikowany i nie oczywisty.
Mogły Ci powiedzieć to wcześniej, ale zdecydowały najwidoczniej, że w TYM wieku się o tym dowiesz - i super, ważne, że w ogóle powiedziały prawdę - gorzej jeżeli by tego nie zrobiły i na przykład ktoś obcy by Ci coś zasugerował.
Takie jest życie. Nic nie jest banalne. Teraz po prostu jesteś tego świadoma.
Domandatiwa
Gdzie w wyznaniu widzisz informację, od kogo autorka dowiedziała się prawdy o swojej rodzinie? I gdzie plusujący ten komentarz widzą jego adekwatność do wyznania?
Nawet gdyby była naprawdę siostrą zapewne by ci i tak matkowała jak często robią i tak starsze siostry. Ale starsze rodzeństwo i tak często tak ma. Ja strasznie matkuje mojej młodej co prawda już 35 letniej siostrze :p
Zawsze się zastanawiam jak to jest w takich sytuacjach. Czy babcia cię adoptowała, żebyś mogła bez problemu wpisywać wszędzie ją, jako rodzica? Bo przykładowo na wyrabianie paszportu, ja potrzebowałam pisemnej zgody ojca.
No człowiekiem jesteś, nadal, fakt, że urodziła cię kobieta, którą uznawałaś za siostrę, tego nie zmienia.
Pewnie zostanę objechana, ale trudno.
Denerwuje mnie, jak ktoś w takich wypadkach mówi: "Nie wiem kim jestem". No kurde, czy to, że dowiedziałaś się prawdy, zmieniło Twój wygląd/ charakter/ narodowość? Sprawiło, że stałaś się kosmitką? Nie sądzę.
Nie twierdzę, że to zwykła wiadomość, która nie wywołuje szoku, ale po co aż tak wyolbrzymiać?
Nie mówię tu tylko o autorce, bo to już kolejny raz, kiedy spotkałam się z takim stwierdzeniem.
Każdy inaczej reaguje. Moja mama w dorosłości się dowiedziała, że została adoptowana. Była w szoku i z babcią mnóstwo łez wylały. Ja za to nie byłam nawet zdziwiona - najwyżej tym, jak matula mogła tyle lat wierzyć, że całkowitym przypadkiem mamy inną grupę krwi niż reszta bliskiej rodziny ;) Pewnie u niektórych może to doprowadzić do jakiegoś kryzysu tożsamości, zwłaszcza, że "krycie" siostro-matki to w sumie bardziej nietypowa sytuacja od zwykłej zatajonej adopcji.
Tak to dużo zmienia, przepływ energii jest inny, korzenie które do tej pory były osadzone w alternatywnej rzeczywistości nagle utraciły swoją moc. Nie robi się takich rzeczy, nie kłamie się w takich kwestiach, jej mama to cześć jej i jej tożsamości.
A tata ile ma lat?
Czyli dziadek?
A kim masz być? Ja bardzo wcześnie dowiedziałam się, że jestem adoptowana. Nigdy mnie to nie ruszało, bo to normalne, nic niezwykłego. Ale może dlatego nic na mnie takiego wrażenia nie robi bo bardzo wcześnie zrozumiałam, że ludzie są różni, a świat bywa bardzo skomplikowany i nie oczywisty.
Mogły Ci powiedzieć to wcześniej, ale zdecydowały najwidoczniej, że w TYM wieku się o tym dowiesz - i super, ważne, że w ogóle powiedziały prawdę - gorzej jeżeli by tego nie zrobiły i na przykład ktoś obcy by Ci coś zasugerował.
Takie jest życie. Nic nie jest banalne. Teraz po prostu jesteś tego świadoma.
Gdzie w wyznaniu widzisz informację, od kogo autorka dowiedziała się prawdy o swojej rodzinie? I gdzie plusujący ten komentarz widzą jego adekwatność do wyznania?
Każda sytuacja jest inna.
Twoja rodzina chciała chronić wszystkich swoich członków. Jesteś wspaniałą młodą kobietą, już wiesz.
Nawet gdyby była naprawdę siostrą zapewne by ci i tak matkowała jak często robią i tak starsze siostry. Ale starsze rodzeństwo i tak często tak ma. Ja strasznie matkuje mojej młodej co prawda już 35 letniej siostrze :p
Zawsze się zastanawiam jak to jest w takich sytuacjach. Czy babcia cię adoptowała, żebyś mogła bez problemu wpisywać wszędzie ją, jako rodzica? Bo przykładowo na wyrabianie paszportu, ja potrzebowałam pisemnej zgody ojca.
Córka siostry. I wnuczką matki. Nie dziękuj.
Jesteś welociraptorem. To potwierdzone badaniami
Czyli twoja mama miała 14 lat jak cię urodziła? xd
W niektórych krajach to już stara panna :€