#cGhAH
Uwielbiam spódniczki, dobrze się w nich czuję, dlatego też często w nich wówczas chodziłam. Oczywiście babochłopowi się to nie podobało i już od początku pierwszej klasy dawała mi to do zrozumienia. Raz wezwała nawet panią pedagog, żeby jej poskarżyć, że jest -5 stopni na dworze, a ja do szkoły w spódnicy przyszłam. Oczywiście nigdy nie założyłam do szkoły mini, były to proste, klasyczne spódnice przed kolano, czyli długość bardzo grzeczna. Ta jednak nie odpuszczała, doszło do tego, że co lekcję brała mnie do odpowiedzi i przy całej klasie starała się zrobić ze mnie idiotkę. Nabijała się ze mnie, jak czegoś nie wiedziałam, a jak wiedziałam, to i tak zawsze zadawała tyle pytań, żebym w końcu na jakimś poległa i z satysfakcją wstawiała mi pałę. Ze sprawdzianów to samo, nigdy nic lepszego niż 3 nie dostałam. Raz nazwała mnie pustą blondynką i powiedziała, że nie ma już dla mnie żadnych nadziei.
Miarka przebrała się, gdy pewnego dnia kazała mi wejść na parapet i podlewać kwiaty, widząc, że mam spódniczkę. Stała z założonymi rękoma, z tym swoim wrednym, mściwym uśmieszkiem i obserwowała zadowolona, jak chłopaki patrzyli mi się pod spódniczkę i oczywiście cała klasa w śmiech. Bo majtki zobaczyli. Ależ miała satysfakcję, jak ledwo dawałam radę jedną ręką zasłaniać się tam na dole, a w drugiej trzymałam konewkę. Wytrwałam z grobową miną do końca lekcji, po czym na przerwie z płaczem udałam się do pani pedagog. Opowiedziałam jej o wszystkim. Cała roztrzęsiona, siedziałam tam chyba dwie godziny lekcyjne. Pani pedagog pocieszała mnie, powiedziała jakiś tam swój monolog... Ale widząc, że nie za bardzo mi to pomaga, powiedziała w końcu: „Wiesz... powiem ci coś w sekrecie. Mąż pani X kilka lat temu zostawił ją dla młodej dziewczyny i od tamtej pory pani X znajduje sobie ofiary wśród ładnych i zadbanych dziewcząt...”.
A więc wszystko było jasne. Pinda mściła się na mnie za swoje niepowodzenia życiowe. Postanowiłam do końca liceum zakładać do szkoły tylko spodnie i golfy. Włosy niedbale spięte, zero makijażu. Dla świętego spokoju. Oczywiście odczepiła się ode mnie i nawet zaczęłam dostawać lepsze oceny.
Plan na zemstę tworzyłam przez całe dwa lata. W końcu nadszedł ten dzień... Koniec roku, oceny wystawione, matura napisana... Na koniec spotkanie w klasie i dawanie kwiatków.
Kupiłam jej spódnicę w lumpeksie. Upewniwszy się, że cała klasa słucha, dając jej prezent, powiedziałam z uśmiechem: „Proszę, to dla pani. Może znajdzie pani jeszcze męża, który tym razem pani nie zostawi dla młodszej. Faceci naprawdę lubią spódniczki, proszę mi zaufać”.
Po czym wyszłam z klasy.
Nigdy nie zapomnę jej miny :-)
Zemsta jest słodka :-)
dziwną miałaś klasę, skoro w takiej sytuacji jeszcze dolali oliwy do ognia, zamiast stanąć po Twojej stronie. tym bardziej że LO chyba już nie smieszkuje na widok majtek..
Czekaj, czekaj... Pedagog znała sprawę już wcześniej i nic z tym nie zrobiła? Nie reagowała na dręczenie uczennic? Dobra kobieta, nie ma co :/
W szkołach załatwiają to po koleżeńsku pod dywan.
A po co jej problemy. By zgłosiła nic by jej nie zrobili a ta by miała śmiertelnego wroga. A tak pogada, powie że musisz sobie z tym poradzić i fajrant można iść do domu.
O rany! Dwa lata czekać na zemstę! :) Ale chyba się opłacało?
To po maturze spotkaliście się całą klasą wręczać kwiatki? U mnie każdy po maturze marzył o wakacjach a nie spotkaniach z nauczycielami :D
U mnie po maturze trzebabyło odebrać jeszcze świadectwo. Niektórzy pisali "starą" maturę i wtedy zakończenie edukacji odbywało się po maturze.
I bardzo dobrze! Ona nie ma prawa wtrącać się w twoje życie dlatego, że nosisz spódniczki.
Zemsta doskonała 😊👌
Mistrzyni, rozumiem, że na zakończeniu oczywiście byłaś dla niej w spódnicy? 😊😇
Chciałam napisać to samo
Dobry sposób. ;)
Dobrze tak temu babsztylowi
Mój nauczyciel od fiz w liceum na półrocze postawił jedynki 90% klasie. Czemu? Rozwodził się.