Piszę to z wielkim wstydem, bo tak właściwie trudno komuś wyznać, nawet jeśli jest to anonimowe wyznanie w internecie, ale jestem wyjątkowo żałosną osobą. Nie mam przyjaciół, ba, nie mam nawet koleżanki czy kolegi, z którymi mogłabym się spotkać na kawę czy spacer czy nawet zadzwonić i porozmawiać o czymkolwiek. Nie mam też żadnego hobby ani zainteresowań. Byłam wychowana w przeświadczeniu, że wszystkie zainteresowania kosztują, więc dorastałam z wielkim apetytem na życie i ciekawa wszystkiego aczkolwiek jedynie jako obserwator innych. Zamiast posiadać własne hobby, obserwowałam innych rozwijających swoje hobby i niestety jest to duża różnica, bo jedyne co wyniosłam z życia to empatia, która wzięła się z obserwowania życia innych ludzi. Co tym bardziej przyczynia się do mojej rozpaczy, bo nie dość, że nikt się nie chce przyjaźnić z kimś kto nie ma żadnych zainteresowań i własnych osiągnięć to jeszcze mam dar przyciągania ludzi, którzy traktują mnie jak emocjonalna trampolinę. Kolegują się ze mną dopóki ich pocieszam i jestem na każde zawodzenie, ale pokazują plecy przy najmniejszym moim gorszym humorze... Mnie nikt nigdy nie pociesza, wszystkie koleżanki milkły, gdy mi się coś nie uda lub mam gorszy dzień. Tak jakby mi się gorszy dzień nie należał. Przyciągam do siebie emocjonalne wampiry, a i tak cieszę się z każdej takiej znajomości bo przynajmniej mogłam do kogoś napisać w ciągu dnia. Tyle że w pandemii znowu wszystko się odwróciło. Dobiła i tak już upadające wcześniej relacje. Stałam się nie tyle co piątym kołem u wozu, ale zepsutym w dodatku, którego woźnica stara się za wszelką cenę pozbyć przy najbliższej możliwej okazji. I cóż, nie mogę mieć żalu, bo wiem, że jestem bardzo nudną osobą, nie mam właściwie nic do zaoferowania innym, ale i tak jest mi bardzo bardzo bardzo przykro i czuję się koszmarnie samotna. Kiedyś byłam ciekawa świata a od paru lat nie widzę żadnego sensu by żyć. Każdy dzień jest taki sam i jest przerażający, bo jest taki sam jak poprzedni. Nuda i samotność są nie do zniesienia i zwyczajnie nie widzę sensu kłaść się spać i budzić się co rano przeżywając ten sam nudny pusty dzień. Nie wiem skąd wziąć jakąkolwiek motywację by z tym walczyć skoro po wielu latach starań jest jeszcze gorzej niż wcześniej... W tym wszystkim wizja śmierci przez pandemię przestaje być czasem aż tak przerażająca jak powinna być.
Dodaj anonimowe wyznanie
Niestety to Ty jesteś emocjonalnym wampirem. Rzadko to mówię, ale pogadaj może z jakimś psychologiem, póki masz za darmo i od ręki w zasadzie.
Macie rację. Przepraszam.
Hobby można mieć w każdym wieku. Można mieć 100 lat i zacząć się uczyć czegoś nowego, wystarczy ciekawość. Bardzo wielu rzeczy można się nauczyć całkowicie za darmo, z filmików, z grup na fejsie.
Co roku można mieć inne hobby, a za tym mogą iść znajomości. Obce sobie dziewczyny potrafią się umawiać na wspólne szydełkowanie, tylko dlatego, że są w jakiejś grupie na fejsie.
Zastanów się, zależy Ci na czymś, czy tylko chcesz pomarudzić. Bo jesli zależy, to wystarczy otworzyć oczy, dostęp do internetu jak widać masz, reszta to kilka kliknięć.
Nie trzeba mieć jakiegoś wielkiego hobby - kup sobie karnet na jakieś zajęcia - fitness, taniec, po prostu znajdź pretekst do wyjścia z domu. Nie musisz być najlepsza, wystarczy żebyś znalazła coś co sprawia Ci przyjemność. Poza tym z tego co mówisz, możesz po prostu mieć depresję - warto iść do specjalisty z takim problemem.
to mi pachnie depresją. dopóki się z tym nie uporasz to nawet jeśli zechcesz się zająć jakimś hobby to szybko ci się znudzi i przestanie dawać przyjemność.Wręcz będzie męczące
Mnie pomogło zrozumienie czym jest introwertyzm i że to jest samotność dla samego siebie, odkryj że życie w samotności nie jest straszne ale jest wyzwoleniem od innych ludzi, głównie tych złych. Z pasją poradzisz sobie próbując po trochu z wszystkiego i nie koniecznie musi być to związane z pieniędzmi, mnie na przykład bardzo interesuje ziołolecznictwo, wystarczy że nabywam wiedze a zioła są za darmo za oknem.
Introwertyzmu nie można sobie wybrać. Jeśli ktoś męczy się w samotności i potrzebuje ludzi wokół siebie, to zrozumienie czym jest introwertyzm w niczym mu nie pomoże.
Czym wedlug ciebie jest hobby? Bo wydaje mi sie ze zle je definiujesz.
A I hobby/zainteresowania kosztuja, przynajmniej te modne, latwe i przyjemne...
Nie przyciagasz emocjonalnych wamporow i ludzi ktorzy chca Cie wykorzystac. Nieswiadomie ciagnie Cie do takich co przejawiaja minimalne oznaki, ze tacy sa, a nawet jak nie sa to swoich zachowaniem, rowniez nie swiadomym, sprawiasz ze to robia, to cale wyzalanie sie tobie ale odsuwanie sie jak ty masz problem.