Akurat wizja, że śmierć byłaby dosłownie wiecznym snem, z którego się nie da obudzić, jest niesamowicie przerażająca.

Dla mnie bardziej przerażająca jest wizja tego, że ktoś miałby mnie po śmierci oceniać i od oceny tej zależałoby czy będę wiecznie szczęśliwa, czy potępiona.

Jak dla mnie nadal dużo przyjemniejsza wizja niż Twoja.

Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia.
Kiedyś miałam takie zajecia - gość postawił krzesło na stole i powiedział: "zapomnijcie że to krzesło i jak wyglada ogólnie". Kazał opisywać krzesło-przedmiot widziany z różnych stron sali. Nagle się okazało że krzesło może mieć np dwie nogi tylko, nie mieć oparcia.
Wciaz uwielbiam ten przykład.
Kwintesencja tego - o gustach i wierze się nie dyskutuje - bo ile osób tyle różnych punktów widzenia.

Sokoli, to jest przyjemna wizja, jeśli masz pewność, że po śmierci będziesz w gronie tych wiecznie szczęśliwych. Tylko co jeśli nie? Akurat kojarzę Cię tu ze szkodliwego generalizowania i obrażania kobiet w różnych dyskusjach. Może w pewnym momencie tyle się tego nazbiera, że jakaś siła wyższa uzna, że nie zasługujesz na niebo.

Chyba mam nowego ulubionego użytkownika XD

Wciąż lepsza opcja niż wieczny sen. Przynajmniej będę wiedział że żyję. Ale całe szczęście, o mojej wieczności będzie decydował Bóg, a nie jakaś nieudana wersja Schopenhauera.

Wrath - jej atak personalny był niepotrzebny, bo prowadziliśmy zupełnie neutralną dyskusję. Ale przyznaję, że był dosyć pomysłowy i z zachowaniem pewnego poziomu wypowiedzi. Nie czuję się obrażony, co zirytowany faktem, że w ogóle nastąpił. Jak już chcesz mnie atakować, to rób to w ten sposób co ona, bo jak na razie pastuchu, to potrafisz tylko wyzywać od inceli.

Doskonale byś wiedział, bo ogień paliłby Ci trzewia przez całą wieczność. Ja jednak uważam, że wieczny sen to lepsza opcja, a najlepszą byłoby nie urodzić się nigdy. Skoro potencjalna dusza zaczyna istnieć od momentu poczęcia, to właśnie dzięki temu można by uchronić kogoś nie tylko od trudów życia, ale też od ewentualnego wiecznego potępienia.

@SokoliWzrok
"Akurat wizja, że śmierć byłaby dosłownie wiecznym snem, z którego się nie da obudzić, jest niesamowicie przerażająca"
A można wiedzieć co takiego przerażającego w tym widzisz? Co takiego w śnie sprawia Ci cierpienie że wieczne tortury to dla Ciebie "Wciąż lepsza opcja niż wieczny sen"?

bo ja rozumiem, że może czujesz się zobowiązany bronić swojej wiary lub po prostu chcesz zachować w twarz w dyskusji, ale no bez przesady, już lepiej nic nie pisać niż pisać coś, czemu brakuje logiki i brzmi jak tani troll.

a od pastuchów ludzi nie wyzywaj, bo jak na razie to Ty nie uargumentowałeś swojego stanowiska. Więc dyskusją tego na razie nazwać nie można.

Ja jestem ateistką, sądzę, że po śmierci nic nie ma i właśnie to mnie przeraża. Myśl o życiu po śmierci daje komfort.

Naprawdę chciałoby Ci się żyć wiecznie?

Chciałabyś żyć wiecznie jako kmiotek podporządkowany jakiemuś bożkowi? To dopiero musi być koszmar.

Reinkarnacja to w sumie straszna wizja. Wracać tu ciągle w jakimś nowym ciele, by na nowo przeżywać ten sam ból, cierpienie i trud. Szczerze mam nadzieję, że jesteśmy wszyscy tylko istotami z ponadprzeciętną samoświadomością, która przestanie istnieć wraz ze śmiercią mózgu.

Mam złe wieści, dewi. Poczytaj sobie książki Newtona.

Nie ćpaj tyle. Nic takiego nie istnieje, a przynajmniej nie można z żadną pewnością stwierdzić, że to istnieje. Co najwyżej możesz powiedzieć, że wg Ciebie lub wizji twoich bogów istnieje taka możliwość. Pamiętaj, że nie każdy wierzy w te banialuki.

Poza tym aż jestem ciekawy, co rozumiesz poprzez "bycie bliżej Boga"? Odmawianie paciorka, spowiedź i siedzenie w ławce będącej najbliżej ołtarza?

Utkaj tam mordę gimboateuszu.

Nie strasz, nie strasz, bo się zesrasz.

Sokoli jak widzę jesteś typowym katolem. Ech agresja jest typowa dla tej grupy społecznej.
Jednego mogę być pewien, że dla ciebie bycie bliżej Boga jest siedzeniem w pierwszej ławce. Miłości do drugiego człowieka w tobie zero. Pamiętaj, jeśli istnieje sąd ostateczny, to przy ocenie twojego życia i postępowania ważniejsze będzie to, jakim byłeś człowiekiem dla bliźniego, nawet tego, który miał inne zdanie niż ty, niż to czy znałeś na pamięć paciorki i je gorliwie odmawiałeś. Z założenia Jezus kochał każdego człowieka, nawet jeśli ten człowiek w niego nie wierzył. Gorzej z Bogiem ze starego testamentu. On nawet by pasował do katoli - był zły, mściwy, żądny krwi.

,,Nie ćpaj tyle, katole itp." Rzeczywiście, porządny ateista z szacunkiem do innych.

@bananowe, Skokoli
Jeśli jakimś cudem naprawdę istnieje jakiś dobry bóg, który nas osądzi po śmierci, którą kolejnym cudem przetrwamy, to myślę, że wierzący będą mieli marne perspektywy. A im bardziej wierzący, tym będzie słabiej, bo takiego fanatyka już nie obchodzi, żeby być dobrym człowiekiem, tylko trzymać się reguł, których zasadności nawet nie poddaje w wątpliwość.

Ale gdzie tu jest obraza? Dziewczyna z całą pewnością stwierdza, że Bóg istnieje, a tej pewności przecież nikt nie ma, więc słusznie jej napisałem by tyle nie ćpała. Jej, być może błędne, założenie w ogóle nie bierze pod uwagę poglądów ludzi, którzy wierzą w coś innego. A katole, cóż to żadna obraza. Po prostu jak ktoś się zachowuje jak z**b i jest agresywny wobec każdego, kto wierzy w coś innego niż bóg katolicki, to po prostu jest katolem, którego nie można mylić z normalnym katolikiem. Można być katolikiem, czyli osobą wierzącą w Boga, a jednocześnie być dobrym człowiekiem, a można być katolem, czyli takim katolickim patolem, katopatolem, w skrócie katolem, czyli przemocowcym parszywym człowiekiem, który gorliwie się modli do Boga, licząc na zbawienie po śmierci. Twój wybór kim będziesz - katolem czy katolikiem.

@bananowe Bóg istnieje, a dowodem na to jest chociażby nasz świat. Prawdopodobieństwo tego, że powstał jako dzieło przypadku z Wielkiego Wybuchu czy czegoś podobnego jest takie, jakie prawdopodobieństwo tego, że huragan poskłada boeinga z części leżących na złomowisku.
Dalej, Jezus Chrystus jest postacią historyczną, a dowodem na Jego zmartwychwstanie jest np. Całun Turyński, przebadany na wszystkie strony przez naukowców.
I tak dalej, i tak dalej, nie wspominam tu już nawet o wszystkich cudach, o wszystkich osobistych doświadczeniach Boga milionów chrześcijan na całym świecie, bo ktoś, kto poważnie traktuje swój rozum i kwestie życia po śmierci, sensu życia i tak dalej spotka Boga prędzej czy później, bo szukając w końcu odkryje wszystkie kawałki układanki.

A co do wiary - fakty są faktami bez względu na to, ile osób w nie wierzy lub nie.

Katolicy są ludźmi jak każdy i jako ludzie mamy swoje słabości. Może to zniechęcać do Kościoła, ale znowu- kogoś, kto poważnie traktuje swój rozum i swoje życie nie zniechęci.
Czy kogoś z Was beznadziejny nsuczyciel zniechęcił do nauczenia się pisania i czytania, do kontynuowania nauki po podstawówce? A może niesmaczna potrawa zniechęciła Was do jedzenia? Błąd lekarski do chodzenia do lekarzy?

@bananowe I jeszcze co rozumiem przez "bycie bliżej Boga", a co rozumiesz przez "bycie blisko " drugiego człowieka, przyjaciela, współmałżonka?
Bycie blisko Boga to poświęcanie Mu czasu, słuchanie Go i pełnienie Jego woli, zaufanie Mu, poznawanie Go.
Żadna rocket science, jak to mówią ;-)

uważam dokładnie tak samo. po śmierci nie będziemy mieć świadomości, że umarliśmy, więc nie wiem, czego tu się bać?

,,Boga nie ma, jestęm tagi mondry"

sokoli, to twój punkt widzenia, jeśli ateistów z marszu uznajesz za mądrych, tylko dlatego, że są ateistami. bo nikt, poza tobą, nic takiego nie sugeruje. za to ty brzmisz, jakbyś miał jakiś kompleks na punkcie swojej wiary. każdego, kto myśli inaczej, nazywasz "gimboteuszem", wyzywasz, obrażasz, chcesz pluć w twarz. podpowiesz, w którym miejscu w biblii jest napisane, że tak należy traktować innowierców?

Nie uważam, że jestem mądrzejszy od innych. Po prostu dla mnie wiara w jakąkolwiek religię nie ma sensu. Jasne, są ludzie, którym ta wiara bardzo pomaga, ale wg mnie, to jedna wielka ściema. Nie mam monopolu na prawdę i być może się mylę. Ty również możesz się mylić. Skąd pewność, że to akurat bóg katolicki jest tym prawdziwym, a nie Zeus lub inny bożek czczony przez jakąś garstkę ludzi gdzieś na drugim końcu świata? Niezależne od tego w co wierzymy, ważne jest to byśmy byli dobrymi ludźmi. Nie dopuszczali się zbrodni. Nie byli obojętni ma krzywdę innych.

I obrażaniem ludzi w internecie pokazujesz tą swoją dobroć?

Ehm...
SokoliWzrok
,,Boga nie ma, jestęm tagi mondry"
SokoliWzrok
I obrażaniem ludzi w internecie pokazujesz tą swoją dobroć?

Wydaje mi się, że się sam zaorałeś.

Jeśli prawie każda społeczność wykształca sobie jakiś obraz boga, bóstw, czy innych sił wyższych, lepszych od człowieka, a te wizje są często między sobą sprzeczne, to nie mogą wszystkie być prawdziwe.
Idąc dalej, jest mnogość wizji, ale nikt nie potrafi przywołać jakiegokolwiek DOBREGO dowodu na prawdziwość swojego obrazu świata nadprzyrodzonego.
Jeśli nie ma dobrego dowodu na istnienie czegoś, naiwnym jest danie wiary w cokolwiek, a ludzie wiedzą w większości dlatego, że w takiej wierze zostali wychowani. Na to związek z miejscem, gdzie się urodziliśmy i dorastaliśmy. Taka wizja świata jest dziecku wtłaczana od małego, to tak postrzega świat, do czasu aż samo zacznie krytycznie patrzeć na świat i się zastanawiać, czy wszystko czego się nauczyło jest prawdziwe.

Sokoli, jak na razie to ty sam się obrażasz tym, co mówisz i jak postępujesz. Pozwól, że ci przypomnę kilka ciekawych haseł z Biblii (choć nie czytałem jej, więc pewności nie mam, ze to akurat tam było, czy to po prostu był jakiś inny zbiór kościelnych mądrości) - coś o rzucaniu kamieniem, belce i drzazdze w oku, coś o tym, że tylko Bóg może osądzić innych.
Tu nadmienię, że to nie są normy postępowania, którymi ja jestem związany, ale ciebie, jako katolika, one niejako wiążą.

Jakos, warto tu dodać, że dawne społeczności w ten sposób tłumaczyły sobie istnienie świata i procesów w nim zachodzących. Obecnie mamy większą wiedzę o świecie, więc wiara w te opowieści dziwnej treści nie jest taka ważna, ale wiadomo, dzieci od małego są katowane religią swoich rodziców i przez to większość z nich twierdzi, że w to wierzy, choć nie ma żadnej głębszej wiedzy na temat swojej wiary. Po prostu wierzył ojciec, matka, dziad i babka i tak się przyjęło.

Racja, wiara już dawno przestała spełniać funkcję tłumaczenia świata. Trochę jeszcze walczy z nauką, ale to nie jest już to, co było w średniowieczu. W rozwiniętych społeczeństwach ludzie odchodzą od nadnaturalnych interpretacji. Rozumieją świat, który ich otacza i religia, lub magia nie jest im potrzebna do jego wyjaśnienia.

A gdyby to był nieskończony koszmar z którego nie da się obudzić?

Żeby to był koszmar, musiałabym mieć umysł, który go śni. A tego po śmierci nie będę miała. A w duszę nie wierzę.

Jeśli trafisz do chrześcijańskiego piekła, to będzie to jak koszmar, z którego nie można się obudzić. Już jednak wolę wizję o wiecznym śnie, bo snami można sterować, niż katolicką wizję życia po śmierci.

Cześć! Przepraszam, nie zaglądałam tu długo. Myślę, że stosunki rodzinne były ciężkie, głównie przez pracę i trochę podejście, więc na pierwsze 3 pytania odpowiem negatywnie. 4 - jedynie Kościół, ale nie jestem szczególnie uczęszczająca i modląca się, 5. Dosyć często, z własnej woli
6. Prawie wcale

Musisz zmienić nick na taki z liczbą 31.